Ang Alamat ng Batobalani
(The Legend of Magnet)
- Kathang-Isip ni Chie Aguila
Noong
unang panahon, may isang dalagang ubod ng ganda. Ang ngalan niya ay Alani. Siya ay sobrang lapitin ng mga lalaki, binata
man o may asawa na. Nguni’t may kakaiba
siyang ugali. Gustung-gusto niyang
pinag-aagawan siya ng mga lalaki lalo na yaong mga may asawa na. Tuwang-tuwa siya kapag nag-aaway ang mga ito
dahil sa pinagseselosan siya.
Isang
araw, habang naglalakad si Alani ay sinipulan siya ni Karlo na kasalukuyang
kasama noon ang kanyang asawang si Gloria.
Dahil doon ay galit na inaway ni Gloria ang kanyang asawa.
“Bakit
mo siya sinipulan? May asawa ka na at kasama mo pa ako. Hindi ka na
nahiya!” pagalit na wika ni Gloria
habang hinahampas ang asawa.
Tatawa-tawa
si Alani habang papalayong naglalakad pauwi sa kanyang bahay.
Pagkarating
sa bahay ay dinatnan niya ang mga binatang manliligaw niya na nag-aabang na sa
kanya.
“Hay
Naku! Magsiuwi na nga kayo! Napapagod ako,
Ayokong tumanggap ng bisita ngayon,” ang pasigaw na wika ni Alani. Lulugu-lugong nagsiuwian ang mga lalaki.
Madalas
na minamasdan ni Alani ang kanyang sarilil sa harap ng salamin. “Hahahaha!
Ang ganda-ganda mo kasi Alani kaya maraming nahuhumaling sa iyo”, wika
niya sa sarili.
Minsan,
lumabas na naman ng bahay si Alani.
Tulad ng dati, napukaw na naman niya ang tingin ng mga kalalakihan kaya
lalo niya pang pinaghusayan ang kanyang paglalakad. “Pagkakaguluhan na naman ako sigurado nito,”
pabulong na wika ni Alani.
Ganoon
ng ganoon ang mga pangyayari sa halos araw-araw kaya marami ng kababaihan ang
naiinis sa kanya. Kung minsan ay sinasadya pa niya na magpapansin sa mga
kalalakihan upang lalong mamuhi ang mga kababaihan sa kanya.
Hanggang
sa isang araw ay dumating na ang kasukdulan ng kasamaan ng ugali ni Alani. Mayroon siyang nagustuhang isang lalaking
may-asawa na si Ador. Nahumaling din ito
sa kanya hanggang sa hiniling niya na sa lalaki na iwan na nito ang kanyang
asawa at mga anak. Pumayag naman ang
lalaki at iniwan na nga nito ang kanyang asawa.
Habang
sila’y masayang nagsasama ni Ador ay patuloy naman ang pagdurusa ng mag-anak ni
Ador dahil hindi matanggap ng asawa nito na iniwan na sila ng kanyang asawa.
Isang
umaga, nasalubong nina Alani at Ador ang asawa ni Ador na si Eloisa kasama ang
dalawa nilang anak. “Hahaha! Kawawa naman ang isang babae. Iniwan ng kanyang asawa. Kasi hindi naman maganda. Hahahaha!!! sabay higpit ng hawak kay Ador.
“Walanghiya
ka! Nakukuha mo pang magtawa sa akin e
ikaw na nga itong nang-agaw ng asawa ng may asawa! Ang kapal ng mukha mo!,
galit na galit na wika ni Eloisa.
“Pangit
ka kasi. Pangit!!! Di na babalik sa iyo
ang asawa mo. Huwag ka nang umasa pa,
ang wika ni Alani kay Eloisa. Pagkatapos
ay hinarap ni Alani ang dalawang anak ni Eloisa at sinabing “ Hindi na kayo
mahal ng tatay niyo. Ako na ang mahal ng
tatay ninyo.”
Sa
galit ni Eloisa sa ginawa ni Alani ay winika nitong “ Sanay’y maging bato
ka. Tutal wala kang awa. Parang bato ang puso mo. Maging bato ka sana. Maging bato ka sana.:” Paulit-ulit na wika ni Eloisa.
Maya-maya
ay unti-unti nang naramdaman ni Alani na hindi niya na maikilos ang mga bahagi
ng kanyang katawan hanggang sa siya’y maging isang bato.
Sa
tindi ng galit ni Eloisa ay hindi pa ito nakuntento sa nangyari kay Alani. Pinaghahampas pa niya ang naging bato na si
Alani hanggang maging pira-piraso ang mga bahagi nito. Kumuha siya ng mga piraso nito at
humahagulgol na umuwi sa kanilang bahay kasunod si Ador at ang mga anak
nito.
Hindi
makapaniwala si Eloisa sa nangyari.
Parang panaginip lamang ang lahat. Habang pinagmamasdan ang bato sa kanyang
kamay ay napansin niyang nagdidikitan ang mga maliliit na bagay na yari sa
bakal sa hawak niyang bato. Napatulala
si Eloisa at pansamantalang nawala sa katinuan ang isip nito at walang tigil ito sa pagwikang, “Totoo ngang naging bato si
Alani.” Totoo ngang naging bato si
Alani”, habang patuloy nitong pinapaikot sa kanyang kamay ang mga bato. Kapag tinatanong siya ng mga tao kung ano ang
tawag sa batong hawak niya ay wala siyang sinasabi kundi “Naging bato si
Alani”... “Naging bato si Alani”.
Kalaunan ang “Naging bato si Alani” ay naging “Bato Balani”.
Kalaunan ang “Naging bato si Alani” ay naging “Bato Balani”.
Balagtasan
Tema:
Cell phone, Nakabubuti o Nakasasama?
- Chie Aguila
Lakandiwa: Ako’y
bumabati ng isang magandang araw,
Decie June po ang lingkod ninyo’t
kaagapay,
Bilang lakandiwa paksa’y
lilinawin,
Kung
sino ang may katwiran ating aalamin,
Sa
dalawang panig na naririto ngayon,
Nakabubuti ba o nakasasama?
Ang
cellphone sa mga taong gumagamit niyon
Mahirap
limiin kaya’t ating pakinggan
Ang
para sa unang tindig, ating palakpakan.
Nakabubuti: Ako si Minerva na taga Calamba
Sa paksa ng pagtatalo
ay handang-handa na
Sagot ko’y ang cellphone
ay nakabubuti
Sa
pakikipagtalastasan sa nakararami
Lalo na sa panahong
tayo’y malayo
Sa piling ng mga mahal
nating katoto.
Lakandiwa: Unang
tindig pa lang ni Nakabubuti,
Umaarangkada na’t nanghihikayat
na
Makatang bihasa
ngayo’y magsikap ka
Sagutin ang mutyang
may tulang kaayaaya
Sa panig ng Nakasasama, ating
pakinggan
Sa kanyang unang tindig,
ating palakpakan.
Nakakasama: Pablo ang ngalan,
Cabuyao ang pinagmulan
Sa ganang akin ay
nakasasama lamang
Itong cellphone na
kinahuhumalingan
Ng mga kabataan o ng nakatatanda
man
Ginagamit sa laro at pangporma
lang naman
Pinag-aaksayahan ng pera’t
panahon.
Nakabubuti: Iyong
tinuran, maling-mali naman
Ginagawa lang naman
itong isang libangan
Pampalipas oras sa
mga naiinip
Pang-aliw din ito sa mga
nagugulumihan.
Nakasasama: Pa’nong
magiging mali si Pablong paham?
Samantalang malinaw sa’yong
tinuran
Na mas inuuna ang cellphone
na iyan
Kaysa iba pang mas
mahalagang bagay.
Nakabubuti: Masyadong
tradisyonal iyong kaisipan
Kaya pati ang mga
modernong bagay
Negatibo sa iyo, iba ang
iyong tingin
Di kayang tanggapin, masama
ang ‘yong turing.
Nakasasama: Di naman totoo ang iyong tinuran
Sadyang marami lang akong pagpapatunay
Na nakasasama ang cellphone
na iyan
Di mo ba nadirinig ang mga
balitang
Pamilya’y nawasak dahil sa
cellphone lang?
Nagsimula sa text text at mga
tawag tawag
Ng maglao'y nagpasyang magsama na lang
At iwan ang pamilyang
dating minamahal.
Nakabubuti: Masyadong
malawak ang imahinasyon,
Ng makatang ito na mula sa
Cabuyao
Di naman cellphone ang totoong dahilan
Ng pagkawasak ng mga pamilyang
yaon
Itong cell phone nga ay nakatutulong
Upang lalong mapagtibay ang relasyon
Dahil mas madalas ang komunikasyon
Kung
gugustuhin, kahit pa nga sa maghapon.
Nakasasama: Sa iyo na rin
nanggaling na ang cellphone na iyan
Halos ginagamit sa buong maghapon
Napapabayaan ang trabaho nila
At sa loob ng klase,
text ng text sila
Na mga oras na sana’y ginugugol
nila
Sa mabuting paraan at sa may
kabuluhan.
Nakabubuti: Hahaha! Matanong nga kita Ginoo
‘kaw ba’y walang cell
phone kaya katwira’y ganyan?
Kung may cell phone ka ay iyong
malalaman
Halaga at tulong nito
sa’ting buhay.
Nakasasama: Wala man akong cellphone may telepono naman
Kung sa komunikasyon ay okay
din naman
Di tulad ng cellphone na lagi
mong tangan
Na ‘kala mong di mabubuhay
kung wala ka niyan.
Noo’y walang cellphone,
nabubuhay naman
Bakit ngayo’y kung walang
cell phone ang isang tao’y
Para sa iyo’y isa ng kakulangan?
Na kung tutuusi’y isa lang
namang kayabangan.
Nakabubuti: Gumising
ka nga Ginoong makaluma,
Subukan
mo ngang cellphone ay magkaroon
Saka
mo sabihin, saka magsalita
Ito’y di nakabubuti
at nakasasama.
Nakasasama: Di yata nag-iisip bago
magsalita
Ang
matayog ang lipad na taga Calamba
Bakit ko naman bibilhin ang ‘sang bagay
Na di gagamitin at
nakasasama?
Kung ganyan ang katwiran
ng marami sa atin
Kahit walang pera’y
pipilitin mandin
Magkaroon lamang ng bagay
na mithi
Kahit na magnakaw ay
gagawin pa rin.
Nakabubuti: Mahirap palang sa’yo’y
makipagtalo
Sarado
ang isip at di maginoo
Masyadong
negatibo at pilosopo
Siguradong
walang makikipagtext sa’yo.
Lakandiwa: Tama na, sukat na inyong
pagtatalo
Mga
manonood, tulungan ninyo ako
Sa
paghuhurado sa dalawang ito
Cellphone
ba’y nakabubuti o nakasasama ito?
Sa
huli’y kayo na ang siyang humusga
Sa
inyo ko iiwan ang isang pagpapasya
Sa
dal’wang panig, palakpak na mabunyi
Dapat
gawin at igawad sa kanila.
No comments:
Post a Comment